Солонго

Зуны борооны дундуур татсан
Зургийн юм шиг солонго билээ, чи
Зүрхэн дээр минь үдлээд буцсан
Зүүдэнд ирсэн солонго билээ, чи

Арван тавны сар шиг тодхон
Аалиа гайхуулсан солонго билээ, чи
Амраг хонгор сэтгэлийг хөглөөд
Алсран одсон солонго билээ, чи

Ээнэгшин дасахын сэтгэл үлдээгээд
Эрсхэн холдсон солонго билээ, чи
Эргээд учрах нь жилийн зайтай
Энгүй гоёхон солонго билээ, чи

Санаа сэтгэл ойрхон байлаа чиг
Санахын эцэсгүй солонго билээ, чи
Сар шиг холоос гэрэлтэн байгаа
Сайхан чамайг л зүүдлэн санана, би